Centrum Zasobów Historycznych Sanktuarium Matki Bożej w Lourdes
_________________
Utworzenie Centrum Zasobów Historycznych (Centre des Ressources Historiques – CRH) Sanktuarium Matki Bożej w Lourdes stanowi ważny przełom w zakresie ochrony i upowszechniania jego wyjątkowego dziedzictwa. Centralizacja wszystkich zbiorów w jednym miejscu odpowiada strategicznej konieczności:
- zapewnienia ochrony dziedzictwa w odpowiednim i bezpiecznym środowisku,
- zaoferowania przestrzeni wystawienniczej oraz informacyjnej dotyczącej aktualności kulturalnych Sanktuarium,
- udostępnienia miejsca do konsultacji, otwartego dla wszystkich.
Projekt ma na celu optymalizację i racjonalizację przestrzeni przeznaczonych do przechowywania poprzez zgromadzenie zbiorów w jednym Centrum Zasobów Historycznych. Centrum to połączy zarówno dziedzictwo ruchome, jak i pisane, tworząc spójną i scentralizowaną całość.
Obecnie zbiory są rozproszone w kilku miejscach i konieczne jest ich zgromadzenie w jednym miejscu, aby umożliwić rygorystyczną konserwację: komory dezynfekcyjne, strefy odkurzania i sortowania, rampy rozładunkowe i magazynowe, a wszystko to w optymalnych warunkach klimatycznych i z zachowaniem, w miarę możliwości, norm określonych w Vademecum konserwacji zapobiegawczej (C2RMF, 2005/2013).
Projekt ten ma zasadnicze znaczenie nie tylko dla ochrony tego wyjątkowego skarbu historycznego, ale także dla ułatwienia dostępu do niego naukowcom, studentom i osobom poszukującym wiedzy. CRH będzie również centrum kulturalnym, miejscem wymiany i rozpowszechniania wiedzy.
Przestrzeń wystawowa pozwoli zaprezentować skarby Sanktuarium, prawdziwe bogactwa artystyczne i świadectwa pielgrzymów, zarówno tych znanych, jak i anonimowych. Dzięki zgromadzeniu w jednym miejscu tkanin, rzeźb, przedmiotów liturgicznych i innych zbiorów, CRH zapewni ich zachowanie, a jednocześnie ułatwi ich rozpowszechnianie poprzez wystawy, publikacje i prace badawcze.
Projekt ten stanowi zarówno konieczność dla Sanktuarium, jak i silne zobowiązanie do przekazania tego dziedzictwa przyszłym pokoleniom.
Dziedzictwo Sanktuarium jest żywe i nieustannie się rozwija.
Nie ogranicza się ono wyłącznie do sal konserwatorskich. Przedmioty liturgiczne, takie jak naczynia sakralne lub szaty liturgiczne, niezależnie od ich rodzaju, są regularnie wykorzystywane do celów kultu. Położone w samym sercu kompleksu i na skrzyżowaniu bazylik, CRH ułatwi przepływ dzieł sztuki, zapewni ich nadzór i bezpieczeństwo.
Chociaż większość wyrobów złotniczych znajduje się w Skarbcu, w skrzydle dziedzictwa kulturowego CRH zostanie umieszczona znaczna część zbiorów Sanktuarium:
- szaty liturgiczne i inne dawne tkaniny (w tym 300 sztandarów procesyjnych),
- rzeźby i płaskorzeźby,
- historyczne żyrandole,
- przedmioty kultu (świeczniki, pulpity, ambony itp.),
- meble liturgiczne (ołtarze, tabernakula, balaski komunijne itp.),
- wota,
- obrazy, fotografie, ryciny, litografie, ikony, relikwiarze,
- gemmy szklane,
- kule pozostawione w Grocie itd.
Ten ambitny projekt zapewni optymalne warunki przechowywania zbiorów Sanktuarium oraz ich dostępność w przyszłości. Jest on niezbędny, aby chronić to wyjątkowe dziedzictwo i dzielić się nim ze światem. Nie zapominajmy, że dziedzictwo Sanktuarium jest także dziedzictwem pielgrzymów!
Archiwa i biblioteki Sanktuarium Matki Bożej w Lourdes: usługa otwarta dla wszystkich.
Archiwa i biblioteki Sanktuarium służą zarówno pielgrzymom, jak i badaczom.
Archiwa obejmują ponad kilometr bieżący dokumentów: archiwa historyczne i administracyjne Sanktuarium, a także archiwa fotograficzne.
Do archiwum zostały również przekazane zbiory prywatne, m.in. arcybiskupa Laurentina, ojca Crosa czy kanonika Charrieza.
Są one udostępniane zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa.
Biblioteki gromadzą blisko 17 000 tytułów, w tym przede wszystkim możliwie najpełniejszy zbiór dotyczący historii objawień w Lourdes, św. Bernadety oraz rozwoju Sanktuarium, wraz z kompletną kolekcją czasopism Sanktuarium, a także wyjątkowy księgozbiór poświęcony teologii, kultowi i dewocji maryjnej: bibliotekę maryjną, regularnie wzbogacaną dzięki współpracy z Francuskim Towarzystwem Studiów Maryjnych (Société Française d’Études Mariales – SFEM), które przekazało nam własny zbiór.
Biblioteka maryjna jest jedną z czterech na świecie specjalistycznych bibliotek w tej tematyce i jedyną w języku francuskim.
