De 3 basilieken van Lourdes

Het domein van het Heiligdom strekt zich uit over 53 hectaren en beschikt over 22 cultusplaatsen.
Elk jaar worden er ongeveer 10 000 missen gevierd.
Wanneer de naam van « basiliek » aan een kerk gegeven wordt, dan is dat een eerbewijs, een voorrecht en onderscheiding vanwege de Paus en wordt deze kerk onder de bescherming van de Apostolische Heilige Stoel geplaatst.
Wanneer u het Heiligdom binnentreedt via de Sint-Michielspoort zult u onmiddellijk de eerste twee basilieken ontdekken. De ‘kleine kapel’ waarnaar de Maagd Maria vroeg tijdens de 13de verschijning, is de basiliek van de Onbevlekte Ontvangenis. Zij stijgt uit boven de basiliek van Onze-Lieve-Vrouw van de Rozenkrans.
De 3de basiliek is ondergronds. Zij strekt zich uit over de ganse lengte van de grote processie-esplanade.
Elke basiliek werd gebouwd als antwoord op de steeds groter wordende stroom van bedevaarders : sedert de verschijningen tot aan het begin van de zestiger jaren.
Elke basiliek geniet een bijzondere en unieke architectuur en is versierd met een eigen kunstvorm.

De basiliek van de Onbevlekte Ontvangenis

De bouw van de kapel, waarnaar gevraagd werd door de Maagd Maria tijdens de 13de verschijning : « Ga zeggen aan de priesters dat men hier in processie naar toe komt en dat er hier een kapel gebouwd wordt », werd aangevat in 1866.
Zij draagt de naam waarmee de Maagd zich aan Bernadette bekend maakte : « Que soy era Immaculada Councepciou ».

  • Identiteitskaart
    Stijl : neo-gotisch
    Architect : Hippolyte Durand
    Inzegening : 15 augustus 1871
    Kerkwijding : 1 juli 1876
    Afmetingen : 51 meter lang, 21 meter breed en 70 meter hoog (tot aan de torenspits)
    Eigen kunstvorm : het glasraam
    42 ramen met een oppervlakte van 150 m²
    De glasramen geven een gedetailleerd beeld van de verschijningen, de geschiedenis van Lourdes en van de Kerk.

De basiliek Onze-Lieve-Vrouw van de Rozenkrans

  • Identiteitskaart
    Stijl : romaans-byzantijns, grondvlak van een Grieks kruis

    Architect : Léopold Hardy
    Inzegening : 7 augustus 1889
    Kerkwijding : 6 oktober 1901

    Eigen kunstvorm : mozaïeken die de mysteries van het Rozenkransgebed verbeelden

    Aan de binnenkant : 2 000 m² mozaïeken gerealiseerd door het atelier van de Italiaan Facchina, op basis van tekeningen van talloze kunstenaars
    Aan de buitenkant : de mysteries van het licht, toegevoegd in 2008, zijn het werk van priester Marko Ivan Rupnik

De basiliek van de heilige Pius X

Deze ondergrondse basiliek is ingewijd in 1958 tijdens het eeuwfeest van de verschijningen en is een architecturaal kunststuk omwille van haar afmetingen en haar moderne vormgeving die op geen enkele manier gelijkt op die van om het even welk eigentijds religieus gebouw omwille van de moderne bouwmaterialen zoals het voorgespannen beton.

Het is de plaats voor de viering van de internationale missen, van de grote samenkomsten en de aanbidding van het Heilig Sacrament en de zegening van de zieken als afsluiting van elke eucharistische processie.

  • Identiteitskaart
    Stijl : vorm van een ellips of van een omgekeerde boot, in voorgespannen beton

    Architect : Pierre Vago
    Ingenieur : Eugène Freyssinet
    Kerkwijding : 25 maart 1958 (100 jaar na de verschijningen)
    Afmetingen : 12 000 m², 201 meter lang en 81 meter breed
    Capaciteit : 5 000 zitplaatsen ; 20 000 plaatsen in totaal

    Eigen kunstvorm : het gemmail
    De techniek van deze zogenaamde « licht »-kunst werd na de Tweede Wereldoorlog ingevoerd door Jean Crotti en verder ontwikkeld door Roger Malherbe-Navarre.
    52 gemmail-werken zijn verdeeld over 3 cycli :
    – Kruisweg van Denys Solère (1981)
    – Mysteries van het Rozenkransgebed van Falcucci (1987)
    – Verschijningen van Massabielle van Margotton (1993)
    + enkele alleenstaande werken

UURREGELING