Het Onthaalcentrum Notre-Dame wordt beschouwd en beleefd als een ‘grote familiewoning’.

De bedevaarten en groepen vanuit de hele wereld verblijven in de leefruimten (restaurantzalen, kamers, kapellen, gangen, diverse zalen, naai-atelier…). En steeds zijn de zieken of de mensen met een beperking of kwetsbaarheid die het cement zijn van de bedevaart, met het onmisbare engagement van de vrijwillige hospitaliers en hospitalièresvanuit alle mogelijke sociale afkomst en van alle generaties.

De bijzonderheid van het Onthaalcentrum, dat geklasseerd wordt als ‘gezondheidsinstelling’, wordt ook bekleed door de onthaalgemeenschap die bestaat uit 50 betaalde werkkrachten, Godgewijden (zusters van naastenliefde van Nevers, broeders Camillianen, Salesiaanse zusters van de Onbevlekte Ontvangenis) en honderden vrijwilligers van de Hospitaliteit Onze-Lieve-Vrouw van Lourdes.

In het hoogseizoen (maart-oktober) is het werk er heel intens en zeer verrijkend door de broederlijke banden die er aangeknoopt worden tussen hospitaliers, hospitalières en bedevaarders.

De grote ongelijkheid van de grootte van de bedevaarten maakt dat sommige vele honderden zieken  bijeenbrengen, met een opmerkelijk complexe organisatie, maar dat andere slechts enkele tientallen mensen bijeenbrengen die een inclusief verblijf beleven, helemaal ondergedompeld in het Heiligdom.

Het Onthaalcentrum Notre-Dame is een levensschool in een wereld die meer dan ooit nood heeft aan missionarissen van de hoop.